En dan is het opeens weer een maand later! Een maand waarin ik in weer volledig aan het werk ging. Een maand waarin ik holistisch coachen ontdekte. Een maand waarin ik besloot zelf een opleiding tot wandelcoach te gaan willen doen. En een maand waarin ik mezelf nog meer ontdekte. Van alles een beetje meer. De kerstdagen zijn voorbij en het is tijd voor een beetje introspectie. Ik heb een week vrij en ik heb gepland om niet zoveel te plannen en de dagen te laten komen zoals ze komen. Die zijn het leukst. En het fijnst.

Meer spreiden

Vorige maand vertelde ik al dat het even niet zo goed ging. Teveel ballen in de lucht en de ballen waren ook allemaal een beetje te zwaar. De valkuil en voordeel van zelfstandig zijn: ik blijf werken, want nu heb ik die opdracht, en wie weet hoe het over 2 maanden is. En, ik kan vrij nemen als ik dat wil, want dàt kan ook. Nu neem ik op zich wel vrij als ik dat wil, maar misschien zou ik dat wat vaker moeten doen dan ik nu doe. En kiezen voor echt vrij zijn, en niet omdat de kinderen vakantie hebben. Ze kunnen zich inmiddels prima zelf redden, dus het is ook helemaal niet meer nodig. De tegenstelling voel ik ook, want ik vind werken gewoon ook echt heel erg leuk, én ik merkte dat ik die vrije, rustiger periode ook heel fijn vond. Ik kreeg veel ideeën en ook energie om mee aan de slag te gaan. Dus ik stond weer te popelen om meer te gaan werken.

Alleen die ideeën droogden op toen ik weer hele dagen ging werken. Dus de uitdaging ligt in spreiden, zo heb ik bedacht. Nu denk ik dat voor mij de oplossing ligt in mijn werkdagen wat korter maken en uitbreiden in aantal. Dus niet al mijn uren in 3,5 dag stoppen, maar 5/6 uur in 5 dagen. Dat geeft ruimte voor rust, en rust geeft ideeën. En ideeën maken mijn werk leuk. Klinkt als een mooie cirkel toch? Aan de andere kant denk ik ook, ja maar tijdens het werken heb ik dus ‘lummeltijd’ nodig, om op ideeën te komen. Goede en slechte. En daar de ruimte voor nemen. Nou ja, je ziet het, ik ben er nog niet uit. Maar….ik ga wel iets leuks doen dat hier aan kan bijdragen!

Meer luisteren

Omdat het niet de eerste keer is dat ik mezelf voorbij rende, leek het me ook verstandig er wat hulp bij te zoeken. Ik werd al heel blij van mijn huisarts, die mij thuis op de bank zette met verplichte rust (kennelijk heb ik iemand nodig die dat mij vertelt, want naar mezelf luister ik alleen als het mis gaat). Maar, ik wilde meer. Dus ging ik aan de slag met een holistisch coach . Iemand die niet alleen kijkt naar de ‘kwaal’ maar ook gaat zoeken naar de oorzaak. Bijzonder wat zij uit mij haalt. Heel leerzaam ook wel.

Ik leer nu al beter de signalen herkennen als het tijd is voor iets eerder stoppen, buiten gaan wandelen en mijn hoofd leeg te maken. Ik leer beter te luisteren naar wat mijn lijf mij probeert te vertellen. Want, goed voor anderen zorgen begint bij goed voor mezelf zorgen. Zoveel is mij wel duidelijk geworden (wist ik natuurlijk wel, maar ja, weten en voelen zijn wel twee verschillende dingen).

Meer wandelen

Naast haken en breien brengt ook wandelen mij in een flow. Als ik even niet meer weet hoe ik verder moet, of vastloop in mijn denken, loop ik de polder of het bos is, en ga lopen. Soms met een fijn verhaal in mijn oren, soms met niets, en soms met iemand. Laatst zei zo’n iemand dat ze het heel fijn vond om met mij te lopen. Dat ik goed kon luisteren en dat ik goede vragen stelde. Toen dacht ik, goh, zou ik daar niet iets mee kunnen doen? Wandelen, mensen helpen, coachen, begeleiden.

En tot mijn verbazing eigenlijk, gaf Google mij een paar mooie resultaten op de zoekterm ‘wandelcoaching’. Dat bestaat, en daar zijn opleidingen voor. En die ga ik dus volgen. Als alles meezit begin ik in januari (iets met een belemmerend virus), en anders een maand later. Ik heb 3 fijne mensen gevonden die ik mag begeleiden en die zich door mij willen laten begeleiden tijdens mijn eerste wandelcoachsessies, dus ik heb er veel zin in en ben er klaar voor. Vandaag vond ik tijdens een van mijn voorbereidingsoefening weer een mooi teken in de bomen hangen!

Waar ik deze maand aan werkte

Ondertussen wil ik nog lekker in mijn bankhoek breien en haken. Met weer een paar inspirerende podcasts in mijn oren maakte ik kerstplacemats. Ik haakte een nieuwe baan aan mijn recycledeken en zocht weer een nieuwe steek voor baan 3. Die gaat even op zich laten wachten, want ik kreeg de opdracht voor een Vloerkleed Ibiza style, dus die gaat voor. En verder breide ik bijna het voorpand van mijn zomertrui af, maar realiseerde me dat hij veel te wijd was, dus nu ben ik opnieuw begonnen.

• 

• 

• 

• 

•