Het is 2021. Grappig. In 2019 had iedereen de hoop gericht op het jaar 2020. En wat een jaar werd het. Heel anders dan het jaar dat mensen hoopten, al moet ik eerlijk zeggen dat het mij ook veel goeds heeft gebracht. Ik kreeg er ondanks mijn drukke werk, wel ook veel rust voor terug. Ik ontdekte dat wij het als gezin best fijn hebben met elkaar (geen behangrol aangeschaft, alle ruiten nog heel, huwelijk nog in tact, en we knuffelen veel). Wel mis ik afspreken met vrienden en de hele familie bij elkaar, of spontaan even iets gaan doen. Dát mag van mij wel weer snel terugkomen. En dit jaar, wordt een jaar met beter plannen.

Nog steeds op zoek

De decembermaand was rustig. Qua werk. En qua bezoek. We hadden een extra gast met kerst, een vriendin die anders alleen thuis was. Dat vonden wij niet zo gezellig voor haar, en aanschuiven mag altijd. Ik was ook een hele week vrij, wat ik echt heel fijn vond. Eindelijk had ik even tijd om na te denken en bij te komen. Ik sliep. Heel veel. En las boeken. En wandelde. Zelfs koken hoefde niet, want dat deden de kinderen. En ik haakte. Dus kon weer even tot mezelf komen. Nog steeds ben ik op zoek naar meer evenwicht. Nog steeds ben ik op zoek naar meer rust. En nog steeds wil ik leren om beter te plannen.

Meer rust met beter plannen

Voor dit jaar kocht ik daar een Slow Down Journal voor. Heerlijk journalboek om mee te werken. Elke week doelen bepalen, en aan het eind even terugkijken. Wat ging er wel, en wat ging er niet. En na een kwartaal kijk je eens goed terug. Dat geeft inzicht. Een van mijn inzichten – dat weet ik nu al – is ‘stick to the planning’, een gouwe ouwe. Ik ben heel goed in toch net even iets anders doen dan ik had bedacht.

Ik begon hier al mee in december, zodat ik kon wennen en het nieuwe jaar gewoon door kon gaan. Dus voorlopig is mijn voornemen om me echt aan mijn planning te blijven houden. Het klinkt heel ‘blauw’, maar voor nu helpt het me om scherp te blijven. Ook plan ik tenminste in dag in de week niets in – daar kan ik alles doen dat ik gemist heb in de afgelopen week – en leer ik langzaam aan om ook ruimer te plannen. Dat helpt ook. De dag blijft 24 uur tellen, dat verandert niet.

Soms glipt er wel eens iets tussendoor in die strakke planning, zoals een noodzakelijke call. Dat heb je, met mijn werk. En wat niet wijkt is mijn wandelen of fietsen. Als ik dat heb ingepland, dan ga ik dat doen. Of het moet echt ontzettend hard regenen. Meer bewegen, en meer rust en goed slapen. Dat is mijn wens voor dit jaar. En meer evenwicht. En controle. Zoiets.

Wat ik deze periode afrondde

En ik ben al heel lang bezig met het breien van een trui. Die is bijna af!

Waar ik mee begon

Ik begon met een nieuw project, namelijk een lang vest. Zo’n woonvest. Hiervoor vond ik deze fijne bolletjes van Lana Grossa. Hierover de volgende keer meer!