En zo was het opeens alweer december. Weer zijn er vijf maanden voorbij sinds mijn laatste blog. Waar ik mezelf eind vorig jaar had voorgenomen in 2020 veel meer tijd en energie in mijn haak- en breiprojecten te stoppen, had de tijd iets anders voor mij bedacht. Nou ja, niet alleen voor mij. Maar, dat de tijd vliegt voorbij, dat is zeker. Voor ons allemaal. Want mensen wat is het een vreemde tijd, deze Covid-19 tijd.

Even geen hectiek

In juni dacht ik na de hectische periode toen, dat ik voorlopig even minder met het virus te maken zou hebben. Maar niets was – of beter is – minder waar. Gelukkig was daar een hele fijne en warme zomer, waarin wij wel op vakantie zijn geweest naar Frankrijk. Het was heerlijk. En rustig. Overal. Op de camping, in de steden. Nu zaten we erg in het buitengebied, dus dat was makkelijk. Maar het was fijn. We moesten even opladen. Zeker ook met het oog op de uitgestelde operatie van mijn man. Die volgde 21 september (ipv 27 april).

Crisismanagement

Waar mijn schoonpapa aan het begin van de eerste golf werd geopereerd in Antwerpen, volgde mijn man aan het begin van de tweede golf. Bizar om te zien hoe ook dit weer ging: de besmettingen schoten omhoog, de maatregelen erbij. Wij zouden samen nog voorafgaand aan zijn operatie twee dagen in Antwerpen zijn. Helaas besloot het coronavirus anders voor ons. De dag voor vertrek kreeg zoon milde klachten. In de loop van de dag waren ze weg. Maar intussen konden we hem natuurlijk niet meer naar mijn schoonouders brengen, waar hij en zijn zusje zouden logeren tijdens ons verblijf in België.

Volgende dag ging man alleen naar Antwerpen – voor een test (negatief) – en bleef daar. ’s Morgens had zoon toch weer klachten, dus hop, testafspraak gemaakt. gelukkig viel er iemand uit en konden we diezelfde ochtend nog. Moest ik alleen even ene auto regelen want die had man mee. Man zat dus alleen in de B&B in Antwerpen, en ik met de kinderen thuis. We hebben via beeldbellen samen naar de ontknoping van de Tour de France gekeken. Waren we toch een beetje bij elkaar.

Maandag ging man onder het mes – alles is goed gegaan! Maandagmiddag uitslag van zoon die ook negatief was getest, gelukkig. Dus ik kon weer even ademhalen. Want, twee weken eerder, vlak voor die tweede golf, begon ik als mijn opdracht als projectleider communicatie corona (ja daar is ‘ ie weer) bij een Veiligheidsregio. Amper kreeg ik de tijd om me in te werken, want we konden meteen vol aan de bak. Het waren pittige tijden.

Eind goed, al goed

Die donderdag bracht mijn zwager mij naar Antwerpen zodat ik man kon ophalen. Hij heeft een nieuwe heup gekregen, en kon zelf niet rijden. Stonden we in de parkeergarage, deed de autosleutel het niet meer! Ik hàd het niet meer. Na 40x in- en uithalen – ik zat al half te hyperventileren – klonk de bekende klik en kon ik wegrijden.

Met dus een superdrukke opdracht, mantelzorgen voor man met nieuwe heup – die echt al heel snel heel zelfredzaam was – en een kind dat moest aarden op de middelbare school was het dus wel even hectisch. Nu, begin december, kijk ik terug en denk: ach, dat hebben we ook weer gedaan. Check.

Een nieuwe samenwerking met Onder een boom

En nu is het december: de tijd vliegt voorbij. December is voor mij altijd een maand van berusting. Ik verheug me op de lichtjes, warmte en kaarsjes. Ik ben jarig deze maand, en we vieren ook nog Sinterklaas in het klein. Ik vul zelf een adventkalender die ik drie jaar geleden kocht bij Dille&Kamille. Ik stop er briefjes in met leuke dingen om te doen of om over na te denken, voor ons gezin. En zo bereiden we ons voor op een kerst met z’n vieren.

Volgende week komt de kerstboom – altijd na Sinterklaas. En die wordt geleverd door mijn nieuwe samenwerking met Onder een boom. Een supermooi concept dat voor elke kerstboom die iemand koopt, vijf nieuwe bomen plant. Dus als je nog geen kerstboom hebt besteld, doe het dan hier! Ze komen hem ook nog brengen.

Ik vind het zo leuk dat net op het moment dat ik weer aandacht wil besteden aan Madelon Maakt, ik dit aanbod kreeg! Want, ik vind werken heel leuk, maar ik vind haken, maken en ontwerpen ook heel leuk! Dus ik ga nu op zoek naar een evenwicht.

Wat ik deze periode afrondde

Het zal je niet verbazen dat ik de afgelopen maanden niet heel productief was. Maar, er kwam toch nog wat uit mijn handen:

• 

• 

• 

• 

• 

Waar ik mee begon

Hier droogt het aantal initiatieven echt op. Ik begon met het haken van een poncho. Dat is het. Begin dit jaar breide ik een poncho. Maar die was zo zwaar en wijd, het leek wel een tent. Dus die heb ik uitgehaald, en van het garen ben ik nu een poncho aan het maken. Wel een eigen patroon, dat dan weer wel!