Ik had ooit het plan om een jurk te breien. Ik vond een leuk patroon, bestelde zelfs twee kleuren garen, want ik had er zin in. Díe jurk werd het niet. Wel een andere. Die andere jurk beleefde een spannend avontuur (het kwam goed). En avonturen beleef ik ook zelf nogal veel, vooral in mijn hoofd. Fijn vind ik dat, een beetje dromen.
Een gebreide jurk
Na mijn goed gelukte gebreide trui – ik draag ‘m veel in de winter – leek het me leuk om een jurk te breien. Ik had ooit een wollen jurk met zo’n col waar je in kunt verdwijnen – prefab, dat wel – maar die was versleten. Ik herinner me vooral dat die jurk heel lekker zat, dus ik wilde wel een jurk breien.
Ik had een patroon gevonden, garen besteld – twee kleuren zelfs want ik wilde er wel twee – en ging aan de slag. Na de eerste alinea liep ik al vast. Dus ik app een foto aan mijn moeder:”Wat staat hier nou? Wat moet ik doen?”. Ma ging naar haar vriendin die heel goed kan breien, en die heeft geprobeerd om het patroon zo te herschrijven dat ik het begreep. Ze zei dat het vertaald was uit het Duits, het leek wel google translate zo slecht…
Ondertussen gebeurde er van alles met mijn breiwerk, maar ‘af’ raakte het niet. Als ik deed wat er staat kreeg ik niet wat de bedoeling was. Dan komt het moment dat je halverwege een voorpand – en voor een jurk is dat best veel – besluit de boel uit te halen en het garen in de kast laat belanden. Want natuurlijk vond ik geen patroon voor dát garen.
Toch gevonden
Om Google niet helemaal af te vallen, het hielp me uiteindelijk wel een ander leuk patroon te vinden, van Katia. En dat was in het Frans en vertaald in het Nederlands – toevallig beheers ik dat Frans wel aardig. Dus kon ik als ik het niet begreep, ook nog checken hoe ze dat in het Frans omschreven. Dat hielp. Dus ik ging aan de slag met de jurk. Het idee was dat ik die vorig jaar Kerst af zou hebben…..
Het liep een beetje anders
Inmiddels zijn we een jaar verder. Er gebeurde veel in dat jaar. Vooral in mijn hoofd, maar ook in mijn lijf. Dat werkte niet helemaal mee met wat ik wilde. Opeens kreeg ik allemaal kwalen (peesontsteking in mijn pols) waardoor ik niet meer goed kon handwerken. Had ik ook nog last van hielspoor waardoor ik bijna niet meer kon lopen, laat staan wandelen wat ik zo graag doe. En ik was moe. Zo moe.
Verder was ik heel druk met werken, een verbouwing en bijkomen van een hersenschudding en niet bezig met een voor mij goede combinatie van werken en handwerken. Inmiddels ben ik daar nu een modus in aan het vinden. Ik heb weer plannen (Etsy shop of niet), dromen (een boek schrijven) en ruimte om meer bezig te zijn met handwerken en te kijken of ik daar niet net iets meer meer kan (stoute schoenen aan en mijn blog meer promoten, al vind ik dat ook wel spannend). Ik wandel weer, wat ik echt heel fijn vind, en ben bijna pijnvrij. En ook steeds minder moe (als ik maar op tijd ga slapen en veel buiten ben).
Oops….
De jurk ging mee op vakantie, en onderweg naar Italië (en weer terug) heb ik alle stukken afgemaakt. Ik brei met rondbreinaalden waardoor ik echt prima in de auto kan breien – zo fijn.
Thuisgekomen naaide ik alles aan elkaar en voilà mijn gebreide jurk was klaar. Ik was helemaal trots. Tot ik hem na het dragen uit de wasmachine viste….toen was ik vooral heel verdrietig. Want..de gaten waren er in gevallen. Ik dacht eerst dat ik de boel niet goed aan elkaar had genaaid, maar het zat overal en middenin. Niet meer te repareren. Ik denk dat er iets scherps in de was zat….
Gelukkig zat het vooral in de mouwen, het lijf was nog intact. Dus ik heb de mouwen opnieuw gemaakt. En de jurk is opnieuw klaar. Deze Kerst zit ik in mijn gebreide jurk! Eens kijken of het me nog lukt een paar nieuwe kerstaccessoires te maken….
